5 Redenen om een Herinneringsalbum te laten maken.
Na de uitvaart zijn nabestaanden ontzettend dankbaar dat een afscheidsfotograaf foto’s voor hen heeft gemaakt. Sommige nabestaanden geeft het rust te weten dat een fotograaf er bij is geweest en foto’s heeft gemaakt. Je bent als het ware het extra paar ogen geweest, want veel van de dag gaat als een waas aan de nabestaanden voorbij.
Tijdens het maken van de afscheidsreportage vangt de afscheidsfotograaf al de belangrijke momenten: een laatste streling, het sluiten van de kist, de rouwstoet, de bloemen, de mensen in de kerk. Maar ook de traan en de lach die mensen op het gezicht krijgen bij het terughalen van vele warme herinneringen aan hun dierbare.
Ik als afscheidsfotograaf maak nadien een selectie van al de gemaakte foto’s, zodat de serie een goede sfeerimpressie van de dag geeft. De foto’s worden verzameld in een mooi herinneringsalbum. Hierbij geef ik je graag:
5 redenen waarom een herinneringsalbum zo belangrijk kan zijn.
1. Een herinneringsalbum helpt bij het verwerkingsproces
Op de dag zelf gebeurt er veel. Op emotioneel vlak, maar ook om je heen. Veel naasten komen je steun bieden door lieve woorden of een stevige omhelzing. Sprekers delen herinneringen. Er is een lach en een traan. Veel momenten gaan als een waas aan je voorbij. Het herinneringsalbum vertelt je het verhaal (opnieuw), waardoor veel momenten bewust bij je kunnen binnenkomen. Die bewustwording helpt je tijdens de weg van het verwerken. Het zijn de eerste stappen die van belang zijn om écht te mogen rouwen nadat de uitvaart is geweest.
2. Een herinneringsalbum geeft aanleiding tot praten
Een album kun je er thuis snel bij pakken en sommigen vinden het geen punt de afscheidsfoto’s in het herinneringsalbum eenvoudig mee te nemen naar anderen. Vele nabestaanden geven aan dat het fijn is om de foto’s aan andere mensen te laten zien. Vaak is het moeilijk voor mensen om over het genomen afscheid te praten. Bij het tonen van het herinneringsalbum komen de vragen of gesprekken als vanzelf en daarmee ook het verhaal. Praten kan dan ook met kinderen, omdat foto’s aanleiding geven tot een gesprek. Foto’s zijn immers voor iedere leeftijd een geschikt communicatiemiddel.
3. Digitale beelden kunnen verloren gaan
Naast het herinneringsalbum krijgt de familie ook nog een USB of DVD met al de gemaakte foto’s. Toch levert de afscheidsfotograaf nog graag een album. Ondanks dat we veel vertrouwen hebben in digitale bestanden kunnen deze bestanden ook verloren* gaan, ze kunnen ‘corrupt’ of beschadigd raken. Met het herinneringsalbum fysiek in de (boeken-)kast verklein je de kans dat de foto’s verloren gaan. Tevens wordt een USB of DVD vaak ergens in een lade gelegd en misschien vergeten. In de boekenkast heeft het herinneringsalbum een mooie, vaste plek.
*Techniek veranderd
Blijkt nu de USB het opslagmedium te zijn. Wie zegt dat dit over 5 of 10 jaar nog zo is? Denk maar even terug aan de VHS-banden. Wie heeft er nu nog een videospeler in huis? Net als een floppy-disc, is dit uit de tijd. Zelfs een CD wordt al bijna niet meer gebruikt, sinds Spotify, iTUnes enz. De techniek blijft continu veranderen. Met een fysiek album in de kast weet je zeker dat je de foto’s nog jaren kan inzien.
4. “Een herinnering om vast te houden”
De dagen voor de uitvaart en de dag van het afscheid zijn zwaar. Het besef om iemand voor het laatst te kunnen zien komt hard aan. Jouw dierbare blijft altijd in je hart, maar niets meer kunnen vragen en elkaar niet meer kunnen aanraken doet pijn.
Het kan verzachtend werken als je weet dat je van al deze momenten foto’s hebt in een mooi album en dat je foto’s hebt van al die mooie bloemen en bijvoorbeeld ook foto’s van mensen die glimlachen. Die glimlach, omdat er grappige uitspraken van jouw dierbare als herinnering werden gedeeld. Het is zeker niet allemaal verdrietig en vol treurnis. Wij ervaren dat er voornamelijk liefdevolle en persoonlijke momenten worden gedeeld. Allemaal momenten die gebundeld worden in een mooi, tastbaar foto-album. Letterlijk om vast te houden.
5. Voor je nalatenschap een erfstuk
We zouden er zeker nu nog niet aan denken, maar een fotoalbum gaat vaak generaties mee. Hoe bijzonder is het om te kunnen zien hoe het afscheid werd vormgegeven, met al de persoonlijke invullingen, de mooie kleding die iedereen aanhad – de kleding van deze tijd vertelt later iets heel anders dan nu, maar mooi aankleden voor een gelegenheid als deze is heel gewoon.
Het samenkomen met alle genodigden die belangrijk zijn in het leven van de overledene geeft later een goed beeld van de samenstelling van de familie. Zij kwamen allen samen op deze bijzondere dag. Foto’s geven meer dan een sfeerbeeld en een verhaal van een dag. Ze hebben werkelijk historische waarde.
Jouw reden van het herinneringsalbum
Graag lezen we over jouw ervaring met een herinneringsalbum. Waarvoor zou jij het belangrijk vinden dat je er een laat maken? Wat denk jij dat je er mee doet? Of wie weet heb je er een en kun je ons laten weten wat je ervaring is; wanneer pak je het erbij? Wie weet kun je nog een aanvulling geven op de 5 redenen die hierboven genoemd worden.
Laat hieronder een levendige blog ontstaan, want we waarderen het dat mensen ook over dit soort zaken ‘gewoon’ mogen spreken. Doe het gelijk. Vul jouw reactie in en laat ons jouw mening weten.
Meer over afscheidsfotograaf Daisy >>
Fijn al jouw redenen Daisy. Ik mag vele afscheidsmomenten in albums maken. Zo’n album heeft een rustige lay-out en wordt vaak anders dan wanneer een consument dit doet.
Het gevaar is namelijk altijd dat er te veel foto’s in een album komen, omdat men niet kan ‘weglaten’. Wanneer er vele foto’s samen op een pagina worden gezet, dan krijgen ze niet de aandacht die ze verdienen. Dan worden belangrijke zaken te klein weergegeven. Dat is zo jammer, want we maken als afscheidsfotograaf erg mooie foto’s, omdat we letterlijk de kunst van het fotograferen verstaan. Kunst zet je niet in een klein hoekje weg.
Laat het album maken door de fotograaf die de foto’s ook zelf heeft gemaakt is mijn advies. Wat niet wil zeggen dat mensen die zelf heel graag willen werken aan een album als ‘rouwverwerking’ dit heus wel zelf mogen doen hoor! De praktijk leert dat dit album dan na 6 maanden nog niet af is…
Dankjewel Daisy voor deze mooie uitgebreide samenvatting.
Ik ben het met Boukje eens dat zelf een album samenstellen vaak niet het gewenste resultaat biedt. Wij gunnen als afscheidsfotografen de nabestaanden vooral een herinneringsboek waarin de foto’s tot steun zijn in het verwerkingsproces en met te veel foto’s op één pagina wordt dit effect min of meer teniet gedaan. Het is immers ook vakmanschap om een mooi, ontroerend en pakkend album samen te stellen.
Blijft lastig want ook ik kan me heel goed voorstellen dat het voor de rouwverwerking goed kan zijn om het album als nabestaande zélf, met familie of vrienden, samen te stellen. Misschien zou in dat geval een soort van adviserende samenwerking een oplossing zijn?
Ik weet uit eigen ervaring dat het geen pretje is om een fotoboek te maken van een afscheid van een dierbare. Ik heb dit gedaan na de uitvaart van mijn vader maar ik vond het heel moeilijk. Als mijn moeder er niet om was blijven vragen dan was er nooit een fotoboek gekomen en had ik de foto’s waarschijnlijk nooit meer terug gezien.
Doordat de foto’s in een fotoboek staan kun je even het boek pakken en een paar bladzijden doorkijken. Als het genoeg is zet je het weer terug. Het geeft steun om te zien wie er allemaal was en hoeveel liefde er uit de foto’s spreekt.
Ik vind het daarom extra mooi dat ik dit nu voor anderen mag doen. Eerst de liefde vastleggen die overal te zien en te voelen is bij een uitvaart en dit daarna mooi in een fotoboek verwerken zodat dit steun kan geven aan de nabestaanden.