Dansen kan zowaar overal
We delen graag twee ervaringsverhalen van afscheidsfotograaf Peter van Beek met je. Naast een aantal foto’s die hier bij horen uiteraard. Peter van Beek is al jaren gepassioneerd fotograaf en naast zijn omvangrijke en mooie projecten over (sub)culturen maakt hij afscheidsreportages. Hij is als lid aangesloten bij Afscheidsmomenten. Hij beschrijft twee momenten waar dans een grote rol speelde.
Uitvaart van een kleine danseres
Ontroerd en met licht trillende camera kijk ik van een afstandje naar de tranen van de moeder. Bleek maar dapper staat zij te speechen. Haar man slaat een troostende arm om haar heen. Zij vertelt over Jessie, de vrolijke Jessie vol krullen, dansend door het huis. Zij is dood. De nieuwe werkelijkheid is wreed. Zes is zij niet geworden.
Ballonnen en suikerspinnen voor de honderden kinderen van haar school. Jessie was geliefd. Het ongeloof is groot. Vijf jaar. Er wordt door vriendinnetjes gedanst naast het kistje.
Uitvaart van een tangoliefhebber
Even later in de tijd wordt er weer gedanst. Prachtige tango’s kraken uit boxen, er worden oude platen vol ruis en krassen gedraaid. Precies zoals in de danssalon waar Geert zijn vrouw ontmoette en met wie hij 30 jaar de sterren van de hemel danste. Vol passie in Den Haag, bezweet in Parijs en vol vuur in Buenos Aires. Dansen.
Tangoschoenen
Geert wordt in zijn kist, waar aan de voorkant zijn tangoschoenen staan, omringd door jong en oud. De tangowereld van heinde en ver is gekomen om Geert de laatste dans te bewijzen. Zo mooi kan een afscheid zijn. Een middag vol dans en gepassioneerde muziek, zelfs met borrel en tapas.
Fotograaf van verdriet en vertedering
Het leven van een afscheidsfotograaf zit vol verrassingen. Aanwezig bij een afscheid vol herinnering. Fotograaf van verdriet en vertedering, van de tranen en ook van de lach. Van het echte leven.
Gedanst?
Dansen hoort bij het leven voor vele mensen. Dat we niet dansen op een uitvaart is slechts een veronderstelling. De ervaringen van Peter leren ons dat het wel degelijk kan en mag.
Heb jij een ervaring die je met ons wilt delen? Of zou je zelf ook iets van ‘dans’ op je uitvaart wensen? Dat willen we graag horen.
Geef jouw reactie onder dit blog. We waarderen reacties enorm. Laat een levende sfeer ontstaan.
Nog meer bijzondere momenten van een afscheidsfotograaf? Kijk dan hier >>>
Prachtig toen een vriendin danste op het podium voor haar 14-jarige vriendin, naast de kist. Dans past wat mij betreft perfect bij een uitvaart, net als live muziek en zang.
Bij mij wens ik zeker dat er gedanst wordt tijdens de uitvaart. In welke vorm, dat mag men zelf invullen. In ere van mijn leven, waarin dans een groot onderdeel is.
Zó persoonlijk. Zó mooi. Om met de dans nog even je dichtbij je dierbare te voelen.
Ik mocht ook eens bij een afscheid zijn waar rondom de kist werd gedanst. Bijzonder mooi. Een heel waardevol moment om ook vast te leggen.
Dank je Peter voor het delen van jouw verhaal.
Wat mij betreft mag alles er zijn, alles wat je aan die speciale persoon doet denken en dat kan dansen zijn, zou bij mij zeker van toepassing zijn. De uitvaart invullen zoals je het graag wilt en waardoor degene die overleden is helemaal in het middelpunt staat.
En of dat een feestje moet worden om het leven van die persoon te vieren of juist een ingetogen afscheid, alles is goed. Het vastleggen ervan is voor later heel erg fijn, zo heb ik zelf ondervonden na het overlijden bijna 9 maand geleden van mijn liefste. Lieve groet en sterkte voor een ieder die dit nodig heeft Jeannette
Dankjewel voor je antwoord Jeannette. Leuk om te lezen dat je ook van dansen houdt. Ik weet dat je afscheid hebt genomen van je liefste.